سال هاست چشمانم را به امید دیدن خوابی از شما می بندم . 

لایق نبودم فقط ادا و ادعای شما را داشتم . 

چشیده ام ولی نه مداوم . همه اش از روی تقلید بود . چشیده ام طعم ناب عاشقی تان را نه مداوم . اما‌همان اندک هم در کامم مزه کرد . آن اندک مرا، این کرده و اگر میخواهم شما شوم ، باید بیشترش‌کنم . بازگردم به قبل ها به عقب ترها به سارای دیروز‌مدرسه ام . 

دلم میخواست ، ولی نشد . جور دیگر شد . اما این ، الان ، منم و منم که باید تغییر دهم تا برسم به شما . عاشقی کنم تا شوم خاک پای شما .

دیگر تقلید نمیکنم . گرچه تقلیدش هم خوب است .زیباست . شلوار شش جیب های به تاسی از شما . که هر چه میریختم هم شش جیبش پر نمیشد مثل آقامهدی باکری!

نیمه شب ها روی زمین خوابیدن که هرچه میکردم هم سفتی سرامیک اتاقم ، طردم میکرد .

سر پایین انداختن ها و نشنیدن ها که مرا مصون داشت از همه بدی های دنیا.

الان منم و ایده هایی که باید بدهم تا برهانم غل‌و‌زنجیر را از‌پاهای باد کرده از لذت دنیایم .

و هنوز چشمانم را با خیال خواب شما که رهنمونم شوید می بندم . که چه کردید شما!

وقتی تو زندگی ، روحت رو با دعا و قرآن ، صیقل بدی و تمیز کنی همه ی بن بستای ذهنیتو که سالی تا ماهی یا شایدم عمری ، احدی بهشون سر نمی زنه ،

وقتی به خودت روحیه بدی و انرژی مثبت رو روونه ی وجودت کنی

همه خواسته ت از دنیا دیگه تو مال و ثروت و فکر به بدبختیا جمع نمیشه .

به قطع به نتیجه خوبی میرسی ، وقتی تموم نگاهت به دنیا و همه چیزش عوض شه .

میشی یه وجود متلالی و پر انرژی .

شاید دیگه حتی اگه یه همجنستو ببینی ، در بشکه های دق و دلیتو باز نکنی و پشت هم از گرونی و وضع جامعه و … بگی و بگی.

خیلی وقتا نیاز به یه دید خوب هست .

یه دید زیبا  به بچه ت که چقدر شیرینه و زیبا .

که تو چقدر خوشبختی که بچه های صحیح و سالم داری

که همه خانواده ت چقدر خوب آرامش دارن و بلدن مشکلاتو با همدلی پشت سر بزارن

شاید دیگه نخوای غصه ها رو اصلا ببینی .

بخوای که دلتو دریا کنی تا حتی اگه کسی با منجنیق هم توش تخته سنگ انداخت ، حلش کنه و اب از آب تکون نخوره .

یه کم ، زندگیامونو عوض کنیم . اگه خوبه حفظش کنیم اگه نه ، یه حرکتی کنیم .

 

همیشه دوست داشتم همسرم طلبه باشه ولی به نظرم دست نیافتنی بود مثل درّ گرانبها و کمیاب . و واقعا هم همینه . طلبه واقعی مثل درّ، کمیابه .

یکی از دوستانم میگفتن قدیما بعد از دو سال طلبگی هرکی به چشم بصیرت و برزخی دست پیدا نمیکرد ، انگشت نما می شد . الان هر کی داشته باشه انگشت نماست . 

خلاصه که دعای قنوتو یادم نیست کی ، ولی تو سخنرانی شنیده بودم . اون بنده خدا میگفت دعا کنید اللهم ارزقنا زوجا عفیف و … . میگفت هر چی میخواید رو بگنجونید تو این دنیا . ما هم به شوخی میگفتیم اللهم ارزقنا زوجا عفیف و ریشا طویلا و پیراهنا روی شلوارینا …

خلاصه انگار مرغ آمین رو شونه هامون بود  و سرنوشت یکی تو هیئت و دو تا تو حوزه و یکی دیگه تو سپاه رقم خورد .

خوب بود . همه ریشا طویل بودن ولی من مخلصانه تر انگار دعا کرده بودم .

دعاهامون دست آویز شوخی خانواده ها شده بود . بیرون که میرفتیم مامانا میگفتن کور و کچل و شل قسمتتون میشه .

ولی گذشت .

الان زندگی الان روحیه الان تجربه های الان رو با هیچ وقت دیگه ای عوض نمیکنم . خدا میشنوه همه حرفا . درد دلا . دعاها رو . الان زیباست . خدایا زیباترش کن .

گاهی تو زندگی باید چشم ها رو چند دیقه بست و نفس عمیق کشید و گفت :"گذشت “

دیگه نمی خواد به خیلی چیزا فکر کرد . اینطوری نه پوستتون میفته نه چشماتون غم میره تو وجودش .

حق هم همینه . کریم الصفح بودن . گذشت و فراموش کرد .

 

یه استاد داشتیم برای احکاممون که خیلی خوب بود . از حضرت آقا اجازه تدریس داشتن . در کل درس احکام خیلی تعجب آوره .

ایشون میگفتن حکمت مقلد بودن اینه که روز قیامت حتی اگه اشتباه عمل میکردی درباره ی یه چیزی ، وقتی ازت سوال میکنن چرا اینطور عمل کردی ، تو سرتو بالا میگیری و میگی از مرجع تقلیدم پیروی کردم .

بهمون میگفت که دیگه از گردنت میره . باهات کاری ندارن . پس بی چون و چرا بگو چشم به مرجعت .

میگفت رابطه همسری هم همینطوریه . آقای شما ، ولی شماست . خدا گفته باید بی چون و چرا تا جایی که به عدم پیروی از من منجر نشه ازش پیروی مطلق کنی . سخته . خیلی هم سخته . ولی روز قیامت راحتی . اگه گفتن فلانی چرا همیشه مشکی پوشیدی و خلق الله رو با مشکیت دلگیر کردی !؟ میگی ولی من گفت بیرون میرم مشکی بپوشم جلب  توجه نشه . کلی هم بهت احسن و بارک الله میگن . یا مثلا دوره پیامبر یه خانمی همسرش رفته بود مسافرت . مسافتاشونم چند ماهه بود . تو این اثنا ، پدرش بیمار شد . خانومه گفت همسرم گفته از خونه بیرون نرم . نرفت باباشو ببینه . پدرش از دنیا رفت . نرفت باباشو بببینه . در همه ی این شرایطم با حضرت رسول از طریق یکی از افراد در ارتباط بود که چه کنه ! وقتی همسرش بر میگرده و نتیجه رو میبینه و با رسول الله صحبت میشه ، حضرت میفرماین که این زن در بهشته .

یا هر حکمی که توی ذهنمون میاد میتونیم اینطوری راحت تر کنیم و بپذیریمش و اون موقع با دل و جونه که میریم سمت پذیرفتنش . اصلا دلمون میتپه که ولیمون امر کنه .

حالا فکر کنیم به مردمون چقدر مردانگی دادیم ؟؟؟!!!!