اما حق پاهايت برتو آنست كه از آن به عنوان وسیله اي براي رفتن به طرف

حرام استفاده نكني و پا را مركب در راهي كه سبب استخفاف و زبوني تو میشود قرار

ندهي؛ زيرا كه اين دوپا ترا حمل میكنند و سیر میدهند در مسیر دين و سبقت

گرفتـن در كارهاي خوب و قوتي نیست مگر به قوت پرور دگار

آقا ! دلم عجیب هوایتان را کرده .

ای کاش زیارت حرمتان نه این بار زیارت خودتان بیایم.

اما حق چشمت برتو آنست كه برگرداني آنرا از چیزي كه خداوند ترا از

ديدن آن منع نموده است و بیجهت بهر طرف و هر چیز نظر نكني؛ مگر در جائي كه

موجـب پند و عبرتي باشد يا سبب بصیرت و بیداري گردد و يا علمي از آن استفاده

شود زيرا چشم دروازهء پند و عبرت گرفتن است

اما حق گوش بر تو آنست كه منزه وپاك كني از اينكه راهي به سوي قلب

تو باشد مگر براي شنیدن مطالب خوب و مفیدي كه در قلب تو خیري ايجاد نمايد؛

يا آنكه سبب كسب خلق نیكي گردد؛ زيرا گوش دروازهء سخن به سوي قلب است

وموجـــب انتقال انواع و اقسام معاني به قلب میباشد با تمــام خوبیها يا بديهاي كه

در آن وجود دارد و قوت و قدرتي نیست مگر قوت و قدرت پروردگار

اما حق زبانت بر تو آنست كه از فحشا و منكرات دورش نگهداري و به

گفتـن كلمات خوب و نافع عادتش دهي و وادارش كني كه با ادب وخوب سخن گويد

و از زياد گفتن و بیخود چرخیدن در دهان منعش نمائي تا سكوت را رعايت كند مگر

در جائي كه نیاز به تكلم باشد و نفعي براي دنیا و آخرت داشته باشد و نگزاري سخني

كه فائده و نفعي ندارد و جز ضرر و زيان حاصلي در آن متصور نیست؛ از دهان تو

خارج شــود بعد از آنكه عقل و نقل بر مضر بودن و بد بودن آن دلالت دارد؛ زيرا كه

زينت عاقل به عقلش در خوبي گفتار و درست سخن گفتن است و حول و قوه اي

نیست مگر به حول و قوه خداوند بزرگ